Cheapangga

Lamon at Lakbay na hindi Lugi, atbp.

  • Home
  • About
  • Foodang
  • Lakwatsa
  • Etc.
  • Contact
  • Policy
Home Archive for July 2016
Pagpasok mo palang mapapa-ubo ka na sa tapang ng amoy Thai food. Seryoso, malalanghap mo ang Thailand duon sa Pad Thai Pacita.

Since nakakarami na tayo sa Japanese food lately, eto naman itry natin Thai cuisine!


Maliit lang siya, para sa mga taga-Pacita (Pacitenyos? Pacitanian? Pacito? Ano ba tawag satin?) napaka-lapit lang nito. Yung kanto na papuntang Las Villas de Manila na papunta ding Inihaw ni Paws at ang iconic nating car wash, lingon ka lang sa kabila, andun siya.

Gabi nga pala kami nagpunta so...Night mode!
Bagong bukas lang ata yung Pad Thai nung naisipan namin itry kumain duon. Ang dami kasing tao. Either that or maliit lang talaga yung lugar, pero kasi maraming kachikahan yung may-ari so soft opening siguro.

Grabbed this sa FB account ng Pad Thai. This is their store pag walang tao.

Maganda ang pagkakagawa sa luob ng kainan, pero ang liit masyado. Naaawa ako sa mga nagluluto kasi mukang cramped sila at, dahil andaming customers nung araw na iyon, haggard much.


Yung menu nila ay hindi presyong karinderya o simpleng kainan. Nothing like Tudings ang mga dish ay nasa 180 php on average, pero wag ka, may ikakabog eh. Pare, masarap.


Since ayaw naming lumagpas sa budget ang inorder namin ay yung modest price which is yung Phad Thai noodles and Phad Kapao chicken rice. Parehong below 150 php:

Medyo mabagal service kasi nga andaming tao tapos yung kumukuha ng order namin matanda na, siguro late 50s or early 60s na so ang hirap mag-taray. T_T


After siguro 15 to 20 minutes, dumating na yung food. Pasensya na sa cars na nasa tabi ng pinggan (see photo below). Sa anak ko ya-este props namin yan pampaganda ng shot. Lamonaa, food photographyyy. Nyeheheh!

Masarap siya. Period. Hahaha! Osige sige, malalasahan mo lahat. Legit thai food at magfifeeling healthy ka kasi ma-gulay din sya so okay lang makarami. Medyo fat lang yung noodles so matagal ko naubos pero..


My gad, pagkasubo ko gusto ko na pagdamutan ang anak ko. Kahit na maanghang hindi siya lasang sili, like some spicy dishes, malalasahan mo padin yung nuts, yung greens and yung sauce. 

Balanseng umiikot sa pallet ang ingredients kaya hindi ka mabibigo.


Eto namang si Phad Kapao di magpapahuli. Kita mo yang spring onion na yan at yang green bell pepper na yan, tapos samahan mo pa ng sauch na yun at yung chicken na malinamnam na ayynako!


Di talaga pwede ang sharing dito. Walang kaibi-kaibigan walang date-date. Kung lasa ang  hanap mo aba'y sagana dito, ihanda mo lang pera mo at least 300 php kung magta-takaw ka.

Eto pala kumuha ako ng menu price sa FB page nila, incase confusing yung una kong menu photo:



So ito na hahatulan na natin:



Ang Hatol: Muriah Carrey much
Ang masasabi ko lang ay Nyumnyum-nyum nyum. Masaya ako sa nakain kong ito at kung may reklamo ako ay Bitin po. Bitin kahit na malaki na ang serving, gusto ko pa, sana may XL version kayo, that's all!

Oh heto proof of my satisfaction! What more do you want!?!







What do you do at 2pm with 2 hours to kill? Edi grab a cup of coffee and make like doodle! Lagi ko na nakikita itong cafe na ito pero wala akong car so hindi ko siya napupuntahan. But because I have much time to kill, nag-walkathon ako to get here:



Sabi ng Cubpearer, sila ang house of coffee...cutey patootie house, if you ask me. Hehehe. All wood, cozy, may hanging signage pa and dim, yellow lamps!



Medyo muka syang pang-Harry Potter na store... and, coincidentalllllyyyyy, meron silang Butter Bearer, see blurry, bad-photography-photo below:



Zorry, not so awesome my photography skills or so high res my cheapangga phone. I-uupdate ko ito sa susunod kong punta, wag mag-alala! However, I can personally swear on my life and limb na cozy ang loob ng shop na ito!



Much like Wagamama, the Cupbearer has a tambay feel to it, though probably not for big barkadas. Actually, for me, pang intimate tambay ang Cupbearer if not soloing. Kase iszow comfy nga and cozy tingnan; one of those perfect rainy season corners to read a book and eradicate 2 hours.




So I got a Cappuccino for 65 php, I think. I'm not sure how it's supposed to taste like kase di ako maka-cappuccino, more of miss mocha ako. For me lang, it was a bit bland but yes bitter sya, given na bitter talaga ang cappuccino (i think ha, not a pro here).

Hindi ko matrace yung hint of cinnamon na alam kong merun dapat nun. Medyo nalungkot ako kasi yun ang gusto o malasahan most of all. Sorry Cupbearer, please don't secretly charge me twice sa sunod kong punta Q_Q masarap po kasi tambay ko dyan, I felt so happy.

Anyways, bukod sa kape kumuha  din ako ng carbonara:



At 75 php it's a pretty big plate at saucy siya, in the right way! Ang medyo downside lang para sakin dito ay hindi ata siya freshly cooked. Pramis, nakaamoy ako ng amoy ng ininit sa microwave. Oh I know the smell alright; I live in a house of Tamad Magluto.




Ay, oo nga pala. Ang Cupbearer ay nasa...uh... yung kalsadang mahaba papuntang Evangelista Hospital. Ugh, ang hirap explain, di ko alam yung tawag sa kalsadang yun! Huhu, poor Pacita resident here, sorry! 





Anyway, along Pacita Avenue yung lilikuan mong road (opposite the Mini Stop corner, yung may Tricycle Stop) yun yung same road kung san mo makikita ang Evangelista and Family Care hospital. Konting lakad pa ahead, sa opposite side andun lang siya...naghahantay... nagmamasid.. hehehe.


Nakita ko si iStephen King sa bookshelf nila. In fairness, compared sa shelf ng Wagamama mas interesting ang books dito, at ang ganda ng interioooorr! May Stephen King, may Carl Sagaan pa! and a couple of Self-Help Guides on How to Appear Friendly  to Others. Ooooh, it fits me so well!

dito ako umupooo!

Well, sa tinagal kong umupo dito I got through 1/4 of the book. One-fourth land kasi dumu-doodle din ako kaya left and right, nag multitask so slow ang progress. Di ko ikkwento yung laman ng libro, kung curious kayo puntahan niyo dun! Hehehe joke lang.



hwi hwi hwi, pumophoto ops. Inarrange ko yan, hindi ako nahiya kase ako lang ang tao at hindi ako kita ni ate, mwuuhahahaha oportunista!

Ang Hatolness: Muriah Carrey

Pag kunwari gusto mo lang mag self-reward, magpaka tahimik sa isang tabi and embrace the moment with your cup of coffee, aba'y Cupbearer nga ang magandang puntahan. Hindi ko pa natitikman ang iba nilang coffee sa menu so I can't judge them pa kung masarap nga o hindi.



 Sa price naman, sakto lang, since sa canteen nga 75 pesos din naman ang spaghetti with meatballs at least dito carbonara; huwhite-sos with ham and bacon bits! Susyal!


Oh heto; Quote of the Day, namnamin niyo, isapuso!



Subscribe to: Posts ( Atom )

ABOUT AUTHOR

Lamon, Love, Dasal-Dasal

Categories

Etc Foodang Japanese Food Kape Lakwatsa Merienda Pasalubong Thai food

LATEST POSTS

  • Cherushi
    Bet mong mag-Japanese-Korean food on a budget? Tara, subukan natin dito.   Cherushi's poster displayed at the Ground Fl...
  • California Maki
    New pasalubong idea? Try California Maki.   Dahil kung saan saan ako napapadpad sa aking line of work, yesterday napadaan ako sa ...

Blog Archive

  • ▼  2016 (20)
    • ►  November (1)
    • ►  August (1)
    • ▼  July (2)
      • Phad Thai in Pacita
      • Cupbearer: House of Coffee
    • ►  June (4)
    • ►  May (12)

Instagram

Pinterest

Book with TravelBook!

Laging Handa

Powered by Blogger.

Translate

Blogger templates

Contributors

  • Drixkie
  • kaalbyny

Say What You Want!

Latest Posts

  • Phad Thai in Pacita
    Pagpasok mo palang mapapa-ubo ka na sa tapang ng amoy Thai food. Seryoso, malalanghap mo ang Thailand duon sa Pad Thai Pacita. Since nakak...
  • Hanamaruken Ramen
    Pag may pera may pang-lamon: Story of our lives. At least yan ang "Bad Habbit" na pinipilit naming i-trim down.  Minsan kasi unhea...
Copyright 2014 Cheapangga.
Designed by OddThemes